සිතිවිලි සයුර Sithiwili Sayura.......

සැබැවින්ම... අරමුණක් අවැසිය දිවියට.... නැතහොත්... දිවිය ගලා යයි නොදැනීම.... නමුදු අපේක්‍ෂාව... නව පණක් ලැබදේවි.... ඒ ජීවිතයට... සාර්ථක වූ ජීවිතයක් උදෙසා.... අහස් මාළිගා තැනිය යුතුය අප... නොපෙනෙනා අනාගතකට.... නමුදු උපේක්‍ෂාව අවැසිය... ජය පරාජය අභිමුවේ... නොසැලී සිටීමට නම්.... බලාපොරොත්තුව... අප ඔබට සදා ණයගැතිය.... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

සුපිපෙනා පියුමකි නුඹ සැමගෙ සිත් සනසනා.... දැයේ ජීවය නුඹයි සැමගෙ දුක් දුරලනා.... පාසල් ගොසින් නුඹ ඉගෙන ගෙන මතු දිනෙක මව්පියන්ගේ පැතුම් ඉටු කරන්නට නැඟණියේ වාසනා.... ලොවෙන් ලැබුණුු දේ නැවත පෙරළා දිය යුතුය නුඹ.... සිනාමුසු මුවකමල රැකගන්න සැමදාම.... හිරි ඔතප් බිඳ නොගෙන දැයේ මිණි කිරුල වී සැමගෙ සිත් සනසන්න නැඟණියේ වාසනා..... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

කෝපි මල් හිනැහෙනා හිමිදිරි පාන්දර ඉරුණු කමිසය අැඳන් පොත් මිටිය තුරුලු කර අකුරු කරනට දුවන මල්ලියේ.... පා නුඹේ රිදෙන මුත් සිතට නොගනින් එයද අකුරු කර ජය ගන්න මල්ලියේ වාසනා.... පාසල් ගොසින් නුඹ ඉගෙන ගෙන මතු දාක අක්කගේ පැතුම් හැම ඉටු කරන්නට නුඹට හැකි වේවි මලනුවනි.... දිරි ගනින් නුඹෙ සිතට.... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

දිරි වඩව්... දිරි වඩව්... සාර්ථක දිවියකට...... දරුවනේ සිතාපන්... මව්පියන්ගේ සුසුම්...... සිතට ගෙන... මතු දිනෙක ජය ගන්න...... සිප් සතර ලැබගන්න... උත්සාහ දරාපන්...... අලසකම් දුරලමින්... ඉගෙනීම ජය ගන්න...... දිරි වඩව්... දිරි වඩව්... සාර්ථක දිවියකට...... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

සැමට බත දෙවන නුඹ සැමට පෙර පිබිදිලා... කහට උගුරින් සෑහී; කුඹුර වෙත පිය නඟයි.... අරුණලු සමඟින් ම පා නඟන ඔබේ සිරුර... සිසිල් මඳ නලින් පණ ලබයි. දිරි ලබයි.... අව් වැසි නොබලා වෙහෙසෙමින් තම ‍ශ්‍රමය යොදවමින්... රට සරුසාර කරන ගොවි රජ ඔබ සැබෑ රජෙකි.... සැම දිනම වෙහෙසිලා; මෙබිම සරුසාර කරන... ගොවි රජාණෙනි ඔබට පතන්නම් දීඝායු... සිතාපන් මිනිසුනේ.... ඔබ බුදින බත් අැටයක් පුරා පැතිර අැති ඔහුගේ ශ්‍රමය.... තක්සේරු කළ හැකිද ඔබට? කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

විශ්වයම අවදි වූවා වැනිය.... ලහිරු කිරණින් විකසිත වන මෙදියත සෑම දිනයක්ම  අැරඹෙයි උදා සිරියත් සමඟින් ම...... කෝපි මල් හිනැහෙමින් ළමා කැළ දෙස බලයි.... සියොත් කැළ ගී ගයා මුලු ලොවම පුබුදවයි...... කුකුලා ද අවදි වී මුලු ලොවම පුබුදවයි.... විශ්වයම පිබිදිලා තම මෙහෙය වෙත දුවයි...... පිණි බිංදු වැටීලා තණ පළස දිදුලවයි.... හිරු කුමරු අැවිල්ලා මුලු ලොවම පුබුදවයි...... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා 

දස මසක් කුස දරා සියලු දුක් සිත දරා මිහිකත සේ උසුලමින් අප මෙලොව ජනිත කළ මෑණියනි..... හැඳින ගතිමි කිමක් දැයි මාතෘ ස්නේහය.... මවක් වෙසින් අප වෙත විත් කඳුල සිනහවක් බවට පත් කරන්නාවූ ඒ උත්තරීතර මාතෘත්වයට; කෙසේ ණය ගෙවන්නදැයි නොදනිමි..... නමුදු ඔබ අප වෙනුවෙන් විඳි දුක් කම්කටොලු හදේ රැඳෙනා වාරයක් පාසා ඔබ වෙනුවෙන් උපන් පහන් සිතිවිලි සමුදාය පොදි බැඳගෙන පණ පොවමි; ඒ නිසංසල සිතිවිලිවලට...... මාතෘත්වය වෙනුවෙන් උපහාර පුදන්නට... මාතෘත්වයේ නාමයෙන්....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා