සිතිවිලි සයුර Sithiwili Sayura.......

වේදනාවක් මා හදට රිඳුම් දුන් සඳ.... නෙතින් කඳුලු වැල් කඩා හැලිණි....... ඒ දුක්බර රාති‍්‍රයේ.... මා මෙදියතෙහි තනි වුවා වැනි විය....... නොදනිමි ඇයි දැයි එදා මා හැඬූයේ.... මා නොදැනුවත්වම කඳුලක් මෝදු වන්නට.... පටන් ගන්නා සෙයක් දැණිනි....... කිමක් විණිද ඒ සිනහවට; කඳුල රජයන මෙවන් නිමේෂයක.... එදා මා හදවතින් සැනසෙද්දී....... නෙතින් ගලා ගිය සතුටු කඳුලක.... සේයාව දැනුදු මසිතේ සටහන්ව ඇත....... නමුදු නොදනිමි.... කොහේ සැඟවිණි දැයි  ඒ සිනහව....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

හිරුට නැත උපමා හිරු හැර.... සඳුට නැත උපමා සඳු හැර.... බිමට බට දෙවිඳුනේ නිසි කළ.... ඔබට නැත උපමා ඔබ හැර.... වෛරයේ යදමින් බැඳුණු සහෝදරත්වයේ රන් දම් වැල්.... රැක ගත් සැටි අපූරුය.... අප ජනතාව.... ඔබගේ දිවි ඇති තුරා.... රණ බිම වෙත පිය නැගීය.... යුද්ධයේ මුවාවෙන් වැළලුණු ඔබගේ අහිංසක තාරුණ්‍යය.... වැළපෙන්නට ඇත; පියෙන ඇසිපිය වාරයක් පාසාම.... නමුදු වීරත්වය; පිසදානු ඇත.... ඔබගේ ඒ කඳුලැල්!!! එවන් නිමේෂයන් තුළ.... මාපියන් හැර දමා; අඹු දරු, පෙම්වත  පෙම්වතියන් තනිකර; ඔබගේ ගෙවූ ඒ අමිහිරි ජීවිතය; නිම වුව ද; පෙම් කරනු ඇත; ඔබගේ ඒ සුන්දර ජීවිතයට.... සැනසුම් සුසුමක් හෙළා; ජීවය හැරදා යන්නට තරම්.... ඔබගේ වීරත්වය උදාරය.... මිනිස් වර්ගයා පටු සීමා වලින් වෙන් වුව ද, එකම මිනිස් කුලයකට අයත්‍ ය.... නමුත් සෙබලුණි.... ඔබ අහිංසකය....... ඔබ අකාරුණික වුවා යැයි නොසිතමි මම.... ඔබ ජීවිතය පුද කර ඇත.... රට දැය උදෙසා.... ඔබට සදා ජය පතමි.... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා