සිතිවිලි සයුර Sithiwili Sayura.......

මා උපන්න දේශයයි....! මා උපන්න භූමියයි....! උදාර හැඟුමන් පුබුදා....! නැළවෙමි ඔබ තුරුලේ....! සැනසෙමි ඔබ සිසිලේ....! සුන්දර මා ලක් මෑණී....! පින්බර මා ලක් මෑණී....! දෑ බැති මල් පුබුදා....! හෙළ විරු සිහි කරලා....! වඳිනෙමු ලක් මෑණී....! රන්මැලි සෑ වෙහෙරේ....! සිරිමා බෝ සිසිලේ....! ඉපිද දැයේ හෙළ බොදු මල්....! දින දින වැඩිලා බැතියෙන්....! දසත සුවඳ දෙනවා....! සිහිකරනෙමු බැති සිතින්....! විරුවන් සැම හදවතින්....! ලේ දහඩිය වැගුරුවා....! දිවියම පූජා කළා....! ලක්මෑණිව රැකගෙන....! කලා වැවේ සිසිලෙනි....! තිසා වැවේ සිසිලෙනි....!  හෙළ මගෙ රට පිබිඳුනේ....! වැව් ගං දිය ඇලි ගලා....! ලක්මෑණිව හැඩ කළේ....! සිරි පැරකුම් රජු අපේ....! දුටුගැමුුණුුත් රජු අපේ....! වැව් දාගැබ් ඉදි කළා....! රට එක්සේසත් කරමින්....! ලක්මෑණිව සැනසුවා....! ලොවෙන් උතුම් රට මගේ....! ලොවට වටින රට මගේ....! දින දින වැජඹේවා....! සැමදා රැකදේවා....! පින්බර මා ලක්මෑණී....! බුදුන් වැඩිය පින් බිමයි....! බුදුන් රකින පින් බිමයි....! ලෝකයේම ජීවයයි....! අප සැමගේ භූමියයි....! සිරි ලංකා මෑණියයි....!

මනරම් දසුනකි.. දෑස් අසල මැවෙනා.... සුරතල් පැටවෙකි.. නිසි සේ දඟ කරනා.... පෙම්බර අම්මෙකි.. කිරි දී සුව දෙවනා.... යන්නේ ගමනකි.. තුටු වී අලි ගමනා.... කෑම සොයන්නයි.. මේ යන්නේ.... අම්මයි පැටියයි.. කුසගින්නේ.... සෙව්වයි සෙව්වයි.. නෑනේ ලැබුණේ.... වනයෙන් පිටවෙයි.. දැන් ගම්මානේ.... මහ විපතකි මේ දැන් සිදු වන්නේ.... ඇසුණේ බිහිසුණු හඬකි අනේ!.... පැටවා නොදනී කිසිවක් වූදේ.... අලි මව් කකුලට වෙඩි වැදුණේ.... අම්මේ! ඇයි මේ බිම ඇද වැටුණේ? නැඟිටින් අම්මේ! නැඟිටින් අම්මේ! පැටවා වෙර දෙයි ගොඩගන්නට මව්.... දෙවියනි! ඔබටත් නොපෙනෙන්නේ.... අම්මා මිය ගිය බවවත් නොදනී.... දැරුවා හැකි වෙර හැම ඒ පැටවා.... පුදුමෙකි මිතුරනි, ඒ දින සතරකි.... හැර ගියෙ නෑ පුතු ඇගෙ අම්මා.... මිනිසුනි, සිතන්න ඔබටත් වූවොත්.... විඳින්න ඒ වැනි මහා විපත්.... මිනිසුන් වාගෙම මේ ලොව සතුනුත්.... ජීවත් වන්නට උරුම බවත්.... කාව්‍ය සංකල්පනාව ප්‍රියංජලී මංගලිකා