දෙපා ලදිමි.......
මිනිස් භවයේ ඉපදුනෙමි; කුමක් හෝ පිනකින්....... නමුත් හනි හනික පියාඹමි; ජීවන ගුවන් ගැඹ සිසාරා....... තරඟකාරීත්වය පෙරමුණ ගෙන ඇත....... කිනම් වරදක් විණිදැයි නොහැඟේ. එනමුදු වරදක සේයාවක් ඇස ගැටෙයි; අහස් ගැබේ ජීවන මං තලාවේ....... ඔවුනොවුන් පරයන්නට වෙර දරයිි....... දිවා රෑ නොබලා වෙහෙසුණ ද, දිවියෙහි යථාර්ථය පසක් නොවුනේ; මක් නිසාදැයි නොදනිමි. දනිමි පිය නැගූ අතීතය; ගෙවී ගියේ....... දෙපා නොලද්දකු ලෙසින් බව. අනාගතය වෙත පිය නඟමි....... දෙපා ලද්දකු ලෙසින්....... කාව්‍ය සංකල්පනාව - ප්‍රියංජලී මංගලිකා