දෙපා ලදිමි.......

මිනිස් භවයේ ඉපදුනෙමි;

කුමක් හෝ පිනකින්.......

නමුත් හනි හනික පියාඹමි;

ජීවන ගුවන් ගැඹ සිසාරා.......

තරඟකාරීත්වය පෙරමුණ ගෙන ඇත.......

කිනම් වරදක් විණිදැයි නොහැඟේ.

එනමුදු වරදක සේයාවක් ඇස ගැටෙයි;

අහස් ගැබේ ජීවන මං තලාවේ.......

ඔවුනොවුන් පරයන්නට වෙර දරයිි.......

දිවා රෑ නොබලා වෙහෙසුණ ද,

දිවියෙහි යථාර්ථය පසක් නොවුනේ;

මක් නිසාදැයි නොදනිමි.

දනිමි පිය නැගූ අතීතය;

ගෙවී ගියේ.......

දෙපා නොලද්දකු ලෙසින් බව.

අනාගතය වෙත පිය නඟමි.......

දෙපා ලද්දකු ලෙසින්.......

කාව්‍ය සංකල්පනාව
 - ප්‍රියංජලී මංගලිකා