සිතිවිලි සයුර Sithiwili Sayura.......

සංසාර ගමනේ.... මේ සොඳුරු නවාතැනේ.... හමුවූ ඔබ....... පෙර අත් බැව්හි.... හමුවී ඇති සෙයකි....... සසර පුරුද්දට මෙනි.... මසිත ඔබ හා බැඳුනේ....... මා ආදරණීය කුමරුවනි.... සිහිනයේ කුමරා ඔබය....... මහද පවිත්‍ර ප්‍රේමයේ.... හිමිකරුවා ඔබය....... ඔබට බැඳි සෙනෙහසේ නාමයෙන්.... ඔබ වෙනුවෙන් ම දිවි ගෙවන්නට.... මහද දිවුරුම් දී හමාරය....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

කොවුලා වසන්ත සමයට අඬ ගසාවි.... වසන්ත සමයක උදාව පතුරවාවි දසතම.... මාගේ වසන්තය වෙත අඬ ගසාවි විභාගය.... ඒ සුමිහිරි වසන්තයේ උදාව පතුරවාවි ද නොදනිමි....... නමුත් හෙට පිය නඟන්නෙමි.... විභාග මධ්‍යස්ථානය වෙත; එළඹෙන දිනේ වසන්තය උදා කර ගන්නට....... තරඟකාරීත්වය හමුවේ ජය ගන්නට නම්, මා නිවැරදිව මුහුණ දිය යුතුය එයට.... එසේ නොවුනහොත්........ ඒ සුන්දර ජීවිතය; මිරිඟු සයුරක් නොවන්නෙහිද එදිනට?..... මා පිය අපේක්‍ෂා සුණු විසුණු වී යත් ම; හදවතේ පසුතැවිලි නිබඳවම වද දේවි මාහට....... දිවියේ සාර්ථකත්වය කෙසේ ලබන්නෙම් ද මම්? නොදනිමි තවම; නමුත් එක් දෙයක් පසක්ව ඇත....... මවිසින් විභාගය දිනිය යුතුව ඇත....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

ජීවිතයක් ලද පමණින් එය ගෙවී ගියේද, එලෙසින්ම ඒ ජීවිතයට; නව ජීවයක් එක් කලේ; සුුසුම් වැල් පමණි..... ඇයි මේ?.... ඇයි මේ?.... සුුසුම් හෙලන්නේ.... ආ.... හදවතට යම් ගැටලුවක් අැති විණිද; විමසමි නැවත එය මසිතෙන් ම.... පිළිවදන් දෙන්නට තරම් හද අසරණය; මා හමුවේ....... ඒ අන් කිසිවක් නිසා නොව; සුසුම මා පරාජය කර ඇති බැවිනි....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

වේදනාවක් මා හදට රිඳුම් දුන් සඳ.... නෙතින් කඳුලු වැල් කඩා හැලිණි....... ඒ දුක්බර රාති‍්‍රයේ.... මා මෙදියතෙහි තනි වුවා වැනි විය....... නොදනිමි ඇයි දැයි එදා මා හැඬූයේ.... මා නොදැනුවත්වම කඳුලක් මෝදු වන්නට.... පටන් ගන්නා සෙයක් දැණිනි....... කිමක් විණිද ඒ සිනහවට; කඳුල රජයන මෙවන් නිමේෂයක.... එදා මා හදවතින් සැනසෙද්දී....... නෙතින් ගලා ගිය සතුටු කඳුලක.... සේයාව දැනුදු මසිතේ සටහන්ව ඇත....... නමුදු නොදනිමි.... කොහේ සැඟවිණි දැයි  ඒ සිනහව....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

නොවින්ඳෙමි සතුටක සේයාවකුඳු; එනමුත් සිනාසුනෙමි විටෙක. හදවතට දැනුණු වේදනාවෙන් යම් පමණකට හෝ මිදෙන්නට මෙන්; උරුම කර දුණි ඒ නිමේෂයට; සතුටක සේයාවක්....... කුමක් නමුත් සියුම් වෙනසක් වන්නට ඇත, ඒ සිනහවෙන්....... හැඳින නොගත්තෙමි; ඒ ගැඹුරු වෙනස; සිනහවක් නොහඳුනන හදක් මෙන්....... කුමක් විද මේ මිනිස් මනසට.... සිනහවක් හඳුනන්ට තරම්වත්; ඇයි මසිත හැඟුම් බර නොවූයේ?........ කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

දැයක් සැනසු... දැයක් හිනැස්සූ... දැයක් නැළවූ... සොඳුරු කලාකරුවාණනි..... ලොවින් එකෙක් එක් දෙයකට වෙයි සමත... වදන මුසාවක් කළ... කලා කෞශල්‍යයන් රැසකින් යුතු වූ සොඳුරු කලාකරුවාණනි..... ඔබ රැඟුම් දැනුඳු සියලු දන හද මැවී පෙනේ... ඔබ වදන් දැනුඳු සියලු දන සවනේ රාව නන්වයි... කලා ලොව විජයග්‍රහණය කළ සොඳුරු කලාකරුවාණනි..... පතමි ඔබට නිවන් සුව!..... එතෙක් ඔබ අප අතරම ඉපදේවා!..... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

මසිත විඩා නිවනා.... සැම සඳ මන බඳනා.... සයුරේ...   හෝ හෝ හඬ නඟනා....... සැම සිත් තුටු කරනා.... දසුනකි මන බඳනා.... සයුරේ...   හෝ හෝ හඬ නඟනා....... නිල්වන් සලුවක් සේ දිලෙනා.... සුදුවන් රැළි ඔබෙ.... අප හද  තුටු කරනා.... සයුරේ...   හෝ හෝ හඬ නඟනා....... හිරු බැස යන සැන්දෑ යාමේ.... රන් හිරු රැසින් බබලනා.... ඒ රතු අැපල් ඵලය ඔබ බුදිනා.... සයුරේ...   හෝ හෝ හඬ නඟනා....... මහ සයුරේ රළ ගොඩ ගලනා.... කරදිය දහරින් ගත තෙමුණා.... හමන සුළං පොද සිසිල ගෙනා.... සයුරේ...   හෝ හෝ හඬ නඟනා....... කාව්‍ය සංකල්පනාව  - ප්‍රියංජලී මංගලිකා